Jeden z najciekawszych rozdziałów motoryzacji amerykańskiej. Historia dotyczy nietypowego samochodu, bo z przednim napędem. Samochody marki Ruxton były produkowane przez firmę New Era Motors z siedzibą w Nowym Jorku. Samochód był oczkiem w głowie inżyniera Williama Mullera. Muller wcześniej pracował w Moon Motor Car, i tam też został zbudowany pierwszy ruxton (w fabryce w St. Louis w stanie Missouri).
Pewna liczba ruxtonów została wyprodukowana także przez firmę Kissel Motors, producenta aut marki Kissel (KisselKar). Firma ta produkowała także skrzynie biegów dla Ruxtona. Ponadto pewna liczba ruxtonów została skarosowana w firmie Rauch & Lang (wówczas Baker & Raulang)
Zamiast zainteresować swoim pomysłem którąś z firm motoryzacyjnych, Muller postanowił zainteresować swoim autem Archiego Andrewsa, prezesa zarządu Budd. Andrews zorientował się w możliwościach przedniego napędu i postanowili wspólnie zainteresować tym pomysłem firmę Hupmobile.
Gdy firma Hupmobile ostatecznie odrzuciła projekt współpracy, Andrews i Muller zawiązali wspólnie firmę New Era Motors, która miała zająć się produkcją tych samochodów. Jednak nawet wtedy Andrewsowi brakowało możliwości rozwijania tego projektu. W tym celu próbował zainteresować także inne firmy motoryzacyjne. Rozmowy z firmami Peerless, Gardner i Marmon zakończyly się fiaskiem.
Ostatecznie w listopadzie 1929 podpisano porozumienie z firmą Moon Motors. Samochód nazwano wtedy Ruxton, od nazwiska inwestora Williama V.C. Ruxtona. Miano bowiem nadzieję, że wspomoże on ten projekt motoryzacyjny, gdy zobaczy swoje nazwisko na przedzie samochodu. Ostatecznie ten inwestor nie zaangażował swoich pieniędzy ani nie reklamował nawet samochodu, jednak nazwa marki została.
Andrews rozczarowany postawą firmy Moon w zakresie współpracy podjął próbę przejęcia kontroli nad projektem wykupując udziały. Ostatecznie Andrewsowi udało się przejąć kontrolę nad tym dogorywającym przedsiębiorstwem ku wściekłości jego prezesa, W. Bursta, który zabarykadował się w głównej siedzibie spółki.
Pomimo pozwów sądowych i odwołań, firmie udało się doprowadzić do produkcji ruxtona w lipcu 1930 roku. Gdy samochody Ruxton zawitały do salonów sprzedaży, samochodem zainteresował się znany amerykański architekt i ilustrator Joseph Urban, który pomalował kilkanaście ruxtonów w schemat kolorowych pasów na całej dlugości nadwozia. Najczęściej używano kolorów białego, niebieskiego, lawendowego i morskiego błękitu. Duża część ruxtonów miała tzw. "kocie oczy" czyli reflektory Woodlight. Światła te były jednak o wiele bardziej efektowne niż efektywne i lepiej było nimi jeździć w dzień, a nie w nocy. Reflektory Woodlight prawie nie oświetlały bowiem drogi.
Po niepowodzeniu współpracy z firmą Moon przedsiębiorca Andrews nawiązał współpracę z firmą Kissel w celu produkcji podwozi i skrzyń biegów. W momencie, gdy wydawalo się, że współpraca będzie dobrze się rozwijała, Andrews znowu się zniecierpliwił i próbował wykupić akcje firmy Kissel w celu jego przejęcia. Wówczas bracia Kisselowie postanowili walczyć o swoją firmę i zakończyli gwałtownie produkcję ruxtonów w listopadzie 1930 roku po niespełna czterech miesiącach produkcji seryjnej.
Po przerwaniu produkcji Ruxtona, Andrews zwrócił uwagę ponownie na firmę Hupmobile, mając nadzieję reanimować swój projekt. Był on w stanie przejąć to przedsiębiorstwo, jednak został usunięty przez niezadowolonych udzialowców. Andrews umarł w 1938 roku.
Potyczki sądowe firmy Moon Motors trwały do roku 1965, ponieważ pozywający rościli prawa do resztek majątku o wartości 26 tysięcy dolarów. Zaś firma Kissel połączyła się z firmą Kissel Manufacturing Company. Firma braci Kisselów została potem wchłonięta przez West Bend Aluminum Company.
W sumie wyprodukowano niecałe pięćset ruxtonów. Są one uznawane bez wyjątku za klasyki kolekcjonerskie przez Classic Car Club Of America.