Marka ta byla wynikiem biznesowego niepowodzenia. Spółka Parry Auto Company została przejęta w 1910 roku, wówczas wierzyciele postanowili stworzyć inną swoją firmę, Motor Car Manufacturing Company. Na nazwę marki wybrano Pathfindera (w wolnym tłumaczeniu pionier, tropiciel lub w wojsku samolot prowadzący eskadrę), gdyż wierzyciele nie mogli się porozumieć się w sprawie innej nazwy. Za siedzibę nowej firmy wierzyciele wybrali miasto Indianapolis w stanie Indiana.
Firma produkowała początkowo "nowe" auta marki Parry (New Parry), zanim w 1912 roku wprowadzono na rynek nowego Pathfindera. Zarząd spółki składał sie z niegdysiejszych menedżerów Parry Auto Company, Dayton Motor Car Company, American Ball Bearing Company oraz Standard Oil. Dla niewtajemniczonych warto przypomnieć, że ostatnia firma była monopolem naftowym należącym do rodziny Rockefellerów. Na mocy prawa antytrustowego, zwanego prawem Shermana podzielono Standard Oil na mniejsze firmy. Do dziś istnieją ExxonMobil i Chevron, Texaco (w przeszłości także Gulf Oil).
Jednym z haseł reklamowych było: "Znany z niezawodności" ("known for reliability"). Klienci cenili pathfindery za miejsce do przechowania złożonego dachu w roadsterze, nadwozie z motywem odwroconej łodzi oraz żywe kolory nadwozi.
Oczywiście pathfindery były znane z technicznej wytrzymałości, co udowodniły między innymi na próbie czasowej zorganizowanej przez Królewski Klub Automobilowy w Anglii. Inną próbą była specjalna trasa o długości 10 tysięcy mil (!), z czego górski odcinek wynosił 4921 mil. Pathfinder prowadzony przez samego Waltera Weidely'ego (syna George'a, konstruktora silnika do Pathfindera) i jego szofera zmienika przejechał całą trasę bez żadnej awarii (!).
Pierwsze Pathfindery były napędzane silnikami czterocylindrowymi, następnie sześciocylindrowymi, zanim w 1916 roku pod maskę pathfinderów trafiły silniki V12. Ostatnie wersje pathfinderów z silnikami V12 były określane jako "Wielki Pathfinder" lub "Król Dwunastek".
Głównym rynkiem dla amerykańskiego Pathfindera była... carska Rosja. Jednak wybuch I-szej wojny światowej odciął Rosję jako rynek zbytu i Pathfinderowi przyszło z konieczności zmierzyć się na o wiele bardziej konkurencyjnym rynku amerykańskim.
W dodatku problemy wynikłe z wojennych ograniczeń materiałów bardzo osłabiły kondycję firmy. Na początku 1917 roku chodziły pogłoski o planach połączenia się Pathfindera z firmą Empire. Zamiast tego, firma zdecydowała o zakończeniu produkcji samochodów i przebranżowieniu się. Firma z powodzeniem weszła na rynek produkcji środków do czyszczenia obuwia.
Do dzisiaj zachowało się niewiele pathfinderów. Dla odmiany większość z ocalałych egzemplarzy znajduje sie w rękach kolekcjonerów, a nie w muzeach.
