Barley Motor Company było jedną z większych ówczesnych firm motoryzacyjnych, których struktura przypominała koncern. Siedziba firmy mieściła się w Kalamazoo w stanie Michigan. Firma produkowała automobile pod trzema markami: Barley, Roamer i Pennant. Ale zacznijmy od początku.
W 1913 roku przedsiębiorca Albert C. Barley wykupił aktywa firmy Streator Motor Car Company, która wcześniej została przejęta przez inną firmę. Powiązania biznesowe pomiędzy firmami bywają niekiedy skomplikowane. I tak automobile marki Streator były produkowane przez firmę Erie Motor Carriage Company. Zaś firma Streator produkowała wcześniej automobile marki Halladay.
Wracając do pana Barleya, pan Barley przemianował przedsiębiorstwo na Barley Manufacturing Company. Otworzył ponownie fabrykę w miasteczku Streator w stanie Illinois i produkował tam halladaye przez kilka lat.
W Nowym Jorku spotkali się trzej panowie, Barley, Cloyd Y. Kenworthy oraz Karl H. Martin. Kenworthy był nowojorskim dilerem specjalizującym się w sprzedaży elektrycznych automobili, zaś Kenworthy później wymyślił i produkował samochód pod marką Wasp. Wszyscy trzej biznesmeni uradzili zbudować nieco większe przedsiębiorstwo. Te nowe przedsiębiorstwo we wrześniu 1916 roku wchłonęło wtedy niezależną firmę Barley Motor Co. z majątkiem wartym 50 tysięcy dolarów. Nowa firma zamierzała wytwarzać samochody osobowe i cieżarowe oraz części i akcesoria do nich.
Firma pozyskiwała kapitał poprzez emisję nowych akcji, tak że kapitał firmy urósł do niespełna miliona (760 tysięcy dolarów). Firma przeniosła się wówczas do Kalamazoo w stanie Michigan, przejmując opustoszała fabrykę zliwkidowanej firmy Kalamazoo Buggy Co.
W 1922 roku firma zaproponowała klientom nowy samochód marki Barley. Samochód nazwano tak od nazwiska prezesa firmy. Samochód był adresowany do klientów o mniej zasobnych portfelach niż klienci Roamera. Pierwszy model 6-50 zadebiutował we wrześniu. Do wyboru były barleye z nadwoziami torpedo i sedan i z sześciocylindrowym silnikiem Continental. Rozstaw osi wynosił 118 cali. W następnym roku doszły nowe nadwozia touring i tzw. sport sedan. Ceny wahały się od 1,395 dolarów do 2,250 dolarów. Na rynku barley konkurował z takimi autami jak enger, cole czy FAL.
W 1924 zdecydowano się zreorganizować firmę. Odtąd siedziba Roamera mieściła się w kanadyjskim Toronto (prowincja Ontario), zaś prezesem był George P. Wigginton, którego pomysłem biznesowym był właśnie Pennant. Główna siedziba firmy nadal pozostała w Kalamazoo i nadal produkowano barleye. Natomiast A.C. Barley w następnym roku sprzedał swoje udziały w swojej firmie i całkowicie wycofał się z motoryzacyjnego biznesu.
Do dziś wiadomo tylko o dwóch ocalałych automobilach marki Barley. Są one częścią stałej wystawy w Gilmore Museum. Zaś wśród znanych właścicieli barleyów byli Mary Pickford i Buster Keaton (nie dotyczy to muzealnych barleyów).